فضای آموزشی مطابق با استاندارد های آموزشی، پزشکی و روانشناسی که امکان برخورداری از آموزش های تحصیلی و اوقات فراغت را برای کودکان مبتلا به بیماری های سخت درمان و مزمن، در طول مدت درمان آن ها، فراهم می آورد.

کودکی که به سرطان یا سایر بیماری های سخت درمان مبتلا می شود ، در ابتدا از علایم بیماری رنج می برد که ممکن است مدتها کسی نسبت به آن حساس نباشد و این امر می تواند بر کیفیت یادگیری و وضعیت تحصیلی وی تاثیرگذار باشد. با توجه به عوارض بیماری و نوع درماني که کودک دریافت می کند وهمچنین دور بودن از همسالان ، ممکن است مشکلات جسمانی ، شناختی و هیجانی برای کودک مبتلا به سرطان ایجاد کند.
در زندگي كودكان مدرسه يك مرجع مهم محسوب مي شود . افسردگي ، اضطراب، عدم علاقه، عزت نفس پايين مي تواند در نتيجه نبودن كودك در مدرسه اتفاق بيفتد. بدون مدرسه كودك مي تواند احساس فقدان وبي هدفي كند. كودكان و نوجوانان نگراني زيادي براي بازگشت به مدرسه بعد از غيبت هاي طولاني كه به منظور درمان وبستري شدن صورت گرفته بود دارند.
والدين نيز واكنش هيجاني نسبت به بازگشت فرزندشان به مدرسه دارند. آنها نگرانند فرزندشان بيماري مسري بگيرد همچنين والدين نگرانند از اينكه فرستادن كودك به مدرسه باعث استرس اضافي براي او در اين زمان مي شود.
به همین منظور ایجاد فضای آموزشی مطابق با استاندارد های پزشکی و با در نظر گرفتن شرایط خاص جسمانی و روحی هر کودک، ضرورت دارد.

برقراری عدالت آموزشی و ارتقا روحیه کودکان مبتلا به بیماری های سخت درمان جهت بهبود روند درمان ایشان